De Strijd om de Stad
In de jaren zeventig van de vorige eeuw was de toekomst van de Weesperzijdestrook zeer omstreden. Projectontwikkelaars bedachten dat er in aansluiting op de kantoren aan de Wibautstraat dure woningen moesten komen waarvoor een groot deel van de buurt zou worden afgebroken. Tegen die achtergrond maakte Pieter Verhoeff in 1978 De strijd om de stad. In deze film spelen professionele acteurs en buurtbewoners de werkelijkheid opvallend naturel na. Terwijl het stadsbestuur verdeeld is – sommige ambtenaren steunen de protesten uit de buurt – eisen activisten renovatie van de bestaande woningen, betaalbare huren en recht op terugkeer van de oude bewoners naar de vernieuwde panden.
Wie in 1978 niet in deze buurt woonde, kijkt zijn ogen uit. Wie er wel woonde, zal deze film met veel herkenning en met gemengde gevoelens zien. De beelden van de verkrotting aan bijvoorbeeld de Eerste Oosterparkstraat, de Blasiusstraat en de Ruyschstraat is confronterend, dat er toch mensen woonden eveneens. Pieter Verhoeff laat afwisselend de wereld van de bestuurders en van de actievoerders zien en eindigt met een shoot out in het Oosterhonk aan de Eerste Oosterparkstraat.
Met onder anderen Maarten Spanjer, Arend Jan Heerma van Vos, Ireen van Ditshuyzen, Djoeke Veeninga en Cor Galis.
Lengte 66 minuten.
Ambtenaar Stadsontwikkeling bezoekt met projectontwikkelaar het PPF-terrein tussen Eerste Oosterparkstraat en Burmanstraat. "Deze huizen en die aan de andere kant kunnen worden afgebroken..."
Op de achtergrond het Jan Bommerhuis (nu Flooor) aan de Wibautstraat. De Oetgensstraat was nog niet gebouwd.
Van Geluk Gesproken
In 1987 dompelde Pieter Verhoeff zich met zijn speelfilm Van geluk gesproken onder in het volle Amsterdamse leven. In een mozaïek van naast elkaar lopende en elkaar kruisende verhalen vertelt hij over de sterk verschillende mensen die allemaal op de trap wonen van hetzelfde huis in een Amsterdamse volkswijk. De kinderen van de huiseigenaar, Martje en Martijn, wonen op de bovenste etage. De mislukte zangeres Karin bestiert een huishouden met dochters, honden en de werkloze Harrie op de middelste verdieping en beneden woont vrijgezel Wouter die zijn demente moeder terug heeft gehaald uit het verzorgingshuis.
De toeschouwer wordt heen en weer geslingerd tussen Amsterdamse luim, overlevingsdrang en de ernst van een leven met psychiatrische problemen. De karakteristieke volksjongen Harrie, altijd op zoek naar een zwart betaald klusje (‘een badkamertje?’) wordt gespeeld door Weesperzijdebuurtgenoot Michiel Romeyn.
De film werd indertijd gewaardeerd met drie Gouden Kalveren en heeft er sinds die tijd nog een hele nieuwe betekenis bij gekregen: het is ongelofelijk hoeveel er in Amsterdam is veranderd en hoe anders dan nu mensen er toen woonden en leefden.
Met onder anderen: Marijke Veugelers, Michiel Romeyn, Gerard Thoolen, Mirjam Sternheim, Olga Zuiderhoek.
Lengte 98 minuten.